Oğlunun dönüşüne açan çiçekler solmuş. Şimdi ıslak bir cennetin resmi duruyor, şehit bir annenin gözlerinde. Dudaklarından isyankar dökülüyor sözcükler. Kullandığı kelimelerin altını çiziyor. "Devletehakkımıhelaletmiyorum!" Kalbi olmayan politika bu sözleri duyar mı? Lübnan için çırpınanlar, kendi askerinin anasının acısını duyar mı? Asker gönderilmesine karşı çıkanlara "hain" diyenler, şimdi şehit analarının yüzüne yakından baksın da, yüzünü göreyim. "Helaledilmeyenhakkın" vebalini nasıl ödeyecekler... Onu zaten göreceğiz.
***
"Ülkemyaşasındiyeçocuklarımölecekseölsün,amaniyehepbizimkilerölsün?" diyor bir başka anne. İşaret ettiği politikacıların çocukları, ülkenin sadrazamları, padişah çocukları, şarkıcı züppeleri koruyan sistem. Lübnan'a asker gönderilmesini isteyenlerin çoğu, çocuklarını askerden kaçıranlar. Kendi çocukları için eğlence düzenleyenler, yiğit çocuklar için sadece tören düzenliyorsa, şehit analarının isyanı da büyüyecektir. "Onlarınkiçocukda,bizimkitaşmı?" diyor bir anne daha. Katıla katıla ağlıyor. Onlar sadece kendi çocukları için değil, şehit olan bütün askerler için ağlıyor.
***
Bakmayın cenazelerdeki siyaset artistlerine... Topraklarımızı pazarlayanlar için, bir annenin oğlunun şehit olması, çöllerdeki kum tanesi kadar değerlidir. Eğer öyle değilse, dindirsinler bu acıyı! Bakmayın "Acınızıpaylaşıyoruz" nağmelerine... İrticanın ve terör örgütünün aynı hedefe yürümesine kıllarını kıpırdatmayanlar için, bir askerin şehit olması, bir armudun dalından düşmesine eşittir. Eğer öyle değilse, irticanın kökünü kazısınlar, terör örgütüne sempatik mesajlar yollamasınlar. Dindirsinler bu kan gölünü...
***
Islık bir cennetin resmi duruyor şehit anaların gözlerinde. "Hakkımıdevletehelaletmiyorum" diyor. Eli kulağında yeni ölümler. Çünkü bu ülkedeki politika, anaları sevmiyor. Ne mutfakta, ne askerde, ne okullarda...
***
4Eylül2006MutlulukTakvimi Arabanı, başka arabanın park etmesine yarayan biçimde park et... Fotoğraf çektir... Yaşlılara sürpriz ziyaretler yap... Yoğurt ye... Kan bağışında bulun...
***
Kalbimde izi var Günahlarımın Bu seven yüreğim Bir efkar şehri Onsuz buraların Tadı tuzu yok Bütün suçu bana Yükleyip gitti
Gönlünü avutmaya Başka eller tutmaya Derdime dert katmaya Beni ağlatmaya gitti
