Bugün iki tören var. Birinci tören GeliboluYarımadası'nda. ÇanakkaleSavaşı'nda Avustralya ve YeniZelanda askerleri, "AnzakKoyu" diye adlandırılan bölgeye çıkmak istemiş, ancak burada binlerce kayıp vererek geri dönmüştü. Anzaklar'ın torunları her yıl 25Nisan'da ülkemizi ziyaret ediyor ve dedelerinin şehit olduğu topraklardaki törenlere katılıp, tüm geceyi bu bölgede geçiriyorlar. Peki savaşı kaybettikleri halde bu kutlamayı neden yapıyorlar biliyor musunuz? Avustralya devleti, Gelibolu ve AnzakKoyu'nun yeniden yapılandırılmasına, yurttaşlarının akın akın bu bölgeye gelmesine neden destek veriyor? O savaş onlarda, "millet" olma bilincini yarattığı için. Ya biz? Cephede adına "Mehmetçik" denen Türkler'in, Kürtler'in, Lazlar'ın, Çerkezler'in, Araplar'ın oluşturduğu bu milletin insanları. Yenilenler, savaştan "millet" olarak çıktı. Hastalık ve yokluk içerisinde o büyük ittifakı yenen "TürkMilleti" yse hala "millet" kavramını tartışıyor.
***
Bugün ikinci tören Avustralya'da. Victoria bölgesinde, Gelibolu'da dedelerini kaybeden Avustralyalılar'la Türk aileler, omuz omuza vererek yürüyecekler. Yürüyüşü düzenleyen komiteden VictoriaAskeriKomutanıGeneralDavidMcLachlan diyor ki: "İkinciDünyaSavaşıyürüyüşündeJaponlarveyaAlmanlar'labirlikteyürüdüğümüzüdüşünemiyorum.Onlarçokacımasızdı.AncakTürkler,bizimbugünekadargördüğümüzenonurludüşmanlardı.Onlarlayürümekgururdur."
***
Düşmanın Komutanı MustafaKemal' se, düşman Mehmetçikse, onun kurşunuyla ölen, savaşı kaybedenler bile, karşısındaki irade ve inancın gücünden gurur duyuyor. MustafaKemal'in düşman askerlerinin cenazelerine sahip çıkma zarafetini unutmuyor. Biz hala neyi tartışıyoruz? O büyük gurur bile bizi "TürkMilleti" yapmaya yetmiyor mu? O halde, gözünüzü dünyanın saygın ülkelerinden Avustralya'ya çevirin ve göçmenlerden oluşan bir devletin Çanakkale'deki mağlubiyetten çıkardığı sonuca bakın.
