Anne, kucağında kanayan yavrusuna bakamıyordu. Çocuğun gözleri kafatasından dışarı akmıştı. Merdivenlerden çıkan adam, saniyeler içinde yanmış, külleri mermerde gölgesi gibi kalmıştı. Her şey yanıyordu. Canlı vücutları içinde yanan insanlar, kendilerini ırmaklara, çeşmelere, havuzlara atıyorlardı. Ama, kaynar hale gelmiş sular, onların pişerek son nefeslerini verdikleri ölüm tuzakları oluyordu. Dehşet ve şok içinde şuursuzca yalpalayan, elbiseleri parçalanmış, yanıklardan derileri lime lime kopmuş insanlar... Ne olduğunu bilemiyorlar, anlayamıyorlardı. Çaresizlik içinde, kömürleşmiş cesetler arasından sürünerek, bir kaçış yolu arıyorlardı. Ama çare yoktu. Hastaneler, itfaiye dahil tüm şehir, yerle bir olmuştu.
***
Tarih 6 Ağustos 1945, sabah saat 08:15. "Küçük Çocuk" ismi verilen ilk nükleer bomba, Japonya'nın Hiroşima şehrine atıldı. Bombanın atılması anında ölenlerin sayısı, 140 bin civarında. 3 gün sonrasında ise, "Şişman Adam" adlı bomba Nagasaki'ye atıldı. Hemen ölenlerin sayısının 100 bin olduğu tahmin ediliyor. Hiroşima ve Nagasaki, atom bombaları ile anında yok edildi.
***
On binlerce insan ölmüştü. Ancak, atom bombalarının yaydığı radyasyon, yıllar boyu etkisini gösterdi. Sonraki yıllarda da binlerce kişi kanserden hayatını kaybetti. Dayanılmaz acılar ve hastalıklarla boğuştu. Hayatta kalanlarsa, yaşadıklarına asla sevinemedi. Sık sık hastalanıyorlardı. Bu yüzden, onları kimse işe almak istemiyordu. Radyasyondan etkilenme korkusu ile diğer insanlar onlarla konuşmuyorlardı. Onlara "Hibakusha" adını taktılar. Sadece Hibakusha'lar değil, çocukları da toplumdan dışlandı. Diğer insanlar Hibakusha'la arkadaşlık etmediler, evlenmediler.
***
Bombalar atıldı, insanlar öldü, İkinci Dünya Savaşı bitti. Ama trajedi halen devam ediyor. Dün Hiroşima'nın 60. yılıydı. Türk basınında bu konu hemen hiç yer almadı. Bütün dünya, atom bombalarının atılmasının doğru olup olmadığını tartışıyor. Bu trajedinin bir daha yaşanmaması için neler yapılması gerektiğini konuşuyor.
***
Yıllardır, insanlarımız kurşunlarla, bombalarla öldürülüyor. Adına "bölücü terör", "PKK" denilen bir saldırı... Bir türlü sona ermiyor. Ardında ne var, neden bitmiyor?
***
Hiroşimaları, hatırlayalım, tartışalım, konuşalım. Böylece, kendi sorularımıza da daha doğru cevaplar bulabiliriz.