Hayatın bir sürprizi... 14yaşında ilk kez aşık olmuştum. Birkaç ay sonra ise ayrılmak zorunda kaldık. Ben memleketime geri döndüm, o ise orada kaldı. Birkaç ay sonra ona bir mektup yazdım ve karşılığını aldım. Tabi ki aşk bitmişti ama mektuplaşmak güzeldi. Aradan 1 yıl geçmişti. Aramıştı beni ve bir ilişki yaşamak için çok ısrar etti. İmkansız olduğunu söyledim. Evlilikten bahsediyordu. Halbuki ikimizde lise öğrencisiydik. Sonunda o, aramaktan bıktı ve pes etti. 8 yıl sonra tekrar aradı. Bu kez her şey değişmişti. İkimizin de okulu bitmiş, hayata atılmıştık. Ben genç bir kız, o ise yakışıklı bir delikanlı olmuştu. Buluşmaya karar verdik. O beni hala unutamamıştı. Ben ise onu çoktan unutmuş, birçok ilişki yaşamıştım. Nihayet buraya geldi. Kalbim yerinden fırlayacak zannettim. Uzun uzun sarıldık ve konuştuk. Ben erkek arkadaşımı unutmuş, onunla geçirdiğim zamanın tadını çıkarıyorum. Birden dudağına bir öpücük kondurdum elimde olmadan. Bırakmadı dudaklarımı. Ellerimizi sıkı sıkı birleştirmiştik. Ona sarılırken gitmemesi için yalvarıyordum. O güzel - sözü söylemişti: "Seni seviyorum." Ve gitti. Kalbimi de alıp götürmüştü. Sürekli telefonla görüşüyorduk. Ben artık onu seviyordum. Gözüm kimseyi görmüyordu. Bir fırsatını bulup yanına gittim. Aramızda 7 saatlik mesafe vardı. Aileme yalan söyleyip, büyük bir riske girip gittim. Beni çok güzel karşıladı. 20 yıldır yaşadığım en güzel 3 günü yaşadım. Ben eve dönerken ise kavga ettik. Beni artık aramıyor. Ben böyle büyük bir sevgi beslerken, birden değişti sanki. Beni 8 yıl boyunca unutmayan ve hep bir umutla yaşayan insan nasıl olur da aramaz? Şimdi bende vazgeçtim. Ama hayat sürprizlerle dolu. Belki bir gün yine karşılaşırız. Ben boşanmış bir kadın, o da boşanmış bir erkek olacak ve biz yine birlikte olabilme ihtimalini yakalayacağız. Her zaman birleşme noktaları arıyorum. Hayaller kuruyorum ve yine karşılaşacağımızı biliyorum... www.kalbiminsehri.com
