Telefondaki melek David o gün çok yoğundu, seçim kampanyaları sürüyordu. Aceleyle çevirdiği telefonda, karşısına çıkan şarkı gibi bir sesle karşılaşınca, şaşırdı. Özür dileyip kapattı. Ama o hoş ses aklından çıkmıyordu. Ertesi gün sabah o numarayı aradı. Evet karşısında yine o tatlı ses vardı. Kendisini tanıttı. Konuşmaya başladılar. Konuştukça kızdan daha fazla etkileniyordu. Günler geçti. Her gün onun sesini duymadan, güne başlayamıyordu. Kızgın olduğunda sakinleştiriyor, üzgünken neşelendiriyor, monoton günlerde yeni heyecanlar aşılıyordu. Bu arada seçim kampanyaları da çetin bir şekilde devam ediyordu. Aklından ve kalbinden çıkartamadığı o kızla "Evlenmeliyim!.." diye düşündü. Bu, kampanyası için de olumlu olurdu. Danışmanı başının etini yiyordu. "Evlenirsen, reytingin 10 puan artar!" diye... Şu ana kadar bu konuyu pek ciddi düşünmemeşti. Kendi kendine, "Neden olmasın?" dedi ve hızla telefonu çevirdi. Hiç nefes almadan evlenmek istediğini söyledi, kampanyasını anlattı, hayallerinden bahsetti, seçimden sonra Karayipler'de bir balayından bile bahsetti. Onun çoşkusu genç kıza da geçmişti. Ama bir anda sessizleşti ve "Henüz beni görmediniz, ya beğenmezseniz" dedi. David kızın bu lafına gülerek, "Bu kadar güzel bir sesin ve kalbin sahibi, çirkin olamaz herhalde!" dedi. Bu arada eski neşesini ve coşkusunu da kaybetmişti. "O zaman yarın buluşalım" dedi. Ertesi gün David, heyecanla buluşacakları yere geldi. Biraz sonra uzaktan yanında köpeği ile güzel bir kız geliyordu. "Acaba o mu?" diye düşündü. Ama parkın o kısmındaki tek kişi olmasına rağmen, ona bakmıyordu. Uzaklara çok uzaklara bakıyordu. "Sanırım, beklediğim bu bayan değil" diye geçirdi içinden. Kızın gözlerinde güneş gözlükleri vardı. Kızın gözlerinin ne renk olduğunu düşünmeden edemedi. Kız David ile telefondaki meleğin buluşacağı havuzun yanına kadar geldi. O da ne! Kızın elinde bir beyaz baston vardı. David şaşkınlıkla ona bakakaldı. Bu o telefonlarda konuştuğu meleğiydi. Ama o kördü! "Ne yapmalıyım?" diye düşündü. Kaçıp gitmeli mi? Her şeye rağmen elini tutup konuşmalı ve onunla evlenmeli miydi? David yutkundu ve birkaç adım atıp, kızın yanından geçti ve sessizce gitti. Parkın dışına çıktığında, son bir kez dönüp kıza baktı. David günlerce, onu bekleyen kızın hayalini unutamadı. Bazen eli telefona gidiyor, "O gün işim çıktı gelemedim" deyip, yine her şeye yeniden başlamak istiyordu. Günler geçti ve seçimler sonuçlandı. David seçimleri kaybetti. New Jersey Valisi olamamıştı. Yine avukatlığa devam etmeye başladı. Noel hazırlıklarının devam ettiği o öğlen, sekreteri içeri girerek, davanın 25 dakika sonra olacağını hatırlattı. Hızla hazırlandı. Çantasını alıp adliyeye gitti. Yerine geçti oturdu. Önemli bir tecavüz davası görülüyordu ve sanığı David savunacaktı, işi zordu. Biraz sonra karşı taraf ve hakim de yerlerini almıştı. David ilk tanığa sorusunu sordu. Moralinin bozulmaması için, karşı tarafın avukatına dönüp bakmamıştı bile. İkinci tanık ile ilgili notlarına bakarken, yüksek topuklu bir ayakkabı sesi duydu. Karşı tarafın avukatı, tanığın yanına gidiyordu. Avukat konuşmaya başladı. Bu ses çok sert, acımasız ama bir o kadar da tanıdık geldi. Başını kaldırdı, daha bir dikkatle baktı. O sırada saçlarını sımsıkı topuz yapmış, menekşe gözlü, dudakları bir çizgi gibi kapalı avukatla gözgöze geldi. İşte o anda gözlerinde birden başka bir görüntü canlandı. Çağlayan gibi omuzlarından aşağı sarkan sarı saçlar, her an gülmeye hazır yürek şeklinde dudaklar, melek gibi bir yüz ve güzel bir vücut. Bu o parktaki kız olabilir miydi? Yoksa halisülasyonlar mı görmeye başlamıştı? 2 saat sonra dava bittiğinde, hiç bir şey hatırlamıyordu. Yanından hızla geçen avukatın peşinden koşup, onu bahçede yakalamayı başardı. Tam ağzını açıp konuşacaktı ki, o menekşe göze ta gözbebeklerinin içine kadar sımsıcak bir şekilde baktı; o çizgi halindeki dudaklar güller gibi açarak gülümsedi ve şarkı gibi melodik bir ses duyuldu. "Merhaba o gün parkta sana şaka yapmak istemiştim... Her şeye rağmen beni isteseydin, cesurca yanıma gelip bana 'telefondaki meleğim' demiş olsaydın. Ya da 1-2 saniye daha bekleyebilseydin! Sana 'Evet' demek için gelmiştim. Oysa sen kendi kalbini sınavdan geçirdin ve başarısız oldun. Bu arada, sürekli aradığın telefon, ofisimdeki direkt telefondu." Ve bu sözlerin ardından, telefondaki melek yürüyüp gitti... Hem de arkasına bile bakmadan... (www.hikayeler.net)
