Kırık kanat Bazı insanlar başarısız olmaya mahkumdur. Bazı yetişkinlerin sorunlu çocuklara bakış açısı budur. Belki siz de "Kanadı kırık bir kuş, asla yükseklerde uçamaz" özdeyişini duymuşsunuzdur. T.J. Ware'in, kendisini okulda her gün böyle hissettiğinden eminim. Liseye gelene kadar T.J., oturduğu kasabanın belalı çocuğu idi. Pek konuşkan değildi, sorulara cevap vermezdi ama, sık sık kavga ederdi. Son sınıfa gelene dek hep başarısız olmasına rağmen, bir üst sınıfa geçirilmişti. Çünkü öğretmenler, onu bir kez daha karşılarında görmek istemiyorlardı. T.J. son sınıfa gelmişti ama, bunu hak ettiği söylenemezdi. Ben onunla ilk kez, öğrencilerin içinde yaşadıkları toplulukla daha çok ilgilenmeye yöneltmek amacı ile düzenlenen bir hatfa sonu kampında karşılaştım. T.J., gönüllü olan 405 öğrenciden birisiydi. Onlara liderlik yapmak üzere ilk yanlarına gittiğimde, yerel örgüt temsilcileri bana,öğrenci konseyi temsilcisinden, kasabanın en çok tutuklanan çocuğu T.J.'ye kadar, çok değişik bir katılımcı profili olduğunu söylediler. İlk başlarda, T.J., grubun dışında duruyor ve pek ilgi göstermiyordu. Tartışmalara katılmıyor, söyleyecek bir şeyi yokmuş gibi görünüyordu. Sonra, yavaş yavaş, iletişim oyunları ilgisini çekti. Gruplar o yıl okulda olmuş olumlu ve olumsuz birtakım olayların listesini çıkartırken buzlar çözüldü. T.J.'in bu konularla ilgili düşünceleri vardı ve onun grubundaki diğer çocuklar onun yorumlarından hoşlanmışlardı. Birdenbire, T.J. kendisini grubun bir parçası gibi hissetti ve çok geçmeden herkes ona lider muamelesi yapmaya başladı. Çok mantıklı şeyler söylüyor, herkesi etkiliyordu. T.J. akıllı bir çocuktu ve çok parlak fikirleri vardı. Ertesi gün, T.J. bütün oturumlarda çok aktifti. Kampın sonuna doğru, Evsizler Projesi grubuna katıldı. Fakirlik, açlık ve ümitsizlik hakkında bildikleri vardı. Gruptaki diğer çocuklar, onun derin endişe ve düşüncelerinden etkilenmişlerdi. T.J.'yi grubun başkan vekili seçtiler. Öğrenci konseyi başkanı T.J.'in direktifleri doğrultusunda hareket edecekti. Pazartesi sabahı T.J. okula geldiğinde, ortalık karmakarışıktı. Bir grup öğretmen, okulun müdürüne onun başkan vekili seçilmesine itirazlarını bildiriyorlardı. Grubun yapacağı ilk çalışma, evsizlere gıda yardımı yapılmasıydı. Öğretmenler müdürün bu 3 yıllık prestijli çalışmanın ilk aşaması olan yardımın, T.J. Ware'in beceriksiz ellerine bırakmış olmasına inanamıyorlardı. Müdüre onun sayfalar dolusu tutuklanma kayıtları olduğunu ve dağıtılacak gıdanın muhtemelen yarısını çalacağını söylediler. Bay Coggshall ise, onlara bu programın amacının öğrencilerin olumlu düşüncelerinin pekiştirilmesi ve gerçek bir değişiklik gözlenene kadar çabalarının desteklenmesi olduğunu söyledi. Öğretmenler toplantıdan çıkarken, kafalarını sallıyor ve projenin fiyasko ile sonuçlanacağından emin görünüyorlardı. 2 hafta sonra T.J. ve arkadaşları, 70 öğrencinin gıda yardımı toplaması işini örgütlediler. Sadece 2 saat içinde 2 bin 854 adet konserve toplayarak, okul rekorunu kırdılar. Toplanan bu miktar, 2 mahalledeki yardım merkezinin boş raflarını doldurmak için yeterli idi. Bölgedeki ihtiyaç sahibi aileler, bu konservelerle 75 gün karınlarını doyurdu. Olay, ertesi gün yerel gazetede tam sayfa çıktı. Bu gazete sayfası, okuldaki ilan panosuna asıldı. T.J.'nin de büyük bir iş başarmış ve rekor kırmış bir öğrenci olarak fotoğrafı basılmıştı. Her gün yaptığı iş hatırlatılıyor ve liderlik özelikleri herkes tarafından biliniyordu. T.J. okula her gün gelmeye başladı. Hayatında ilk kez öğretmenlerinin sorularını cevaplandırıyordu. İkinci bir projeyi daha örgütledi. Evsizler barınağı için 300 battaniye ve bin çift ayakkabı topladı. Şu anda, onun başlattığı düzen sayesinde, günde 9 bin adet konserve toplanıyor. Bu miktar, evsizlerin yıllık gıda ihtiyaçlarının yüzde 70'ine denk geliyor. T.J. bize kanadı kırık bir kuşun, sadece tedaviye ihtiyacı olduğunu gösterdi. Eğer kanadı tedavi edilirse, bu kuş diğer kuşlardan daha yükseğe uçabilir... Kaynak: Tavuk Suyuna Çorba
