Namaz kılarken elde olmadan gülmek, abdest bozar mı? CEVAP: Namaz belli bir ciddiyet içinde kılınır. Tabii bu, asık suratlı ve somurtkan durmak demek de değildir. Namazda insan tabii, sade ve düz bir davranış içinde bulunmalıdır. Buna rağmen, bazı genç insanlar kendisini namazın iç derinliğine vermeyince, dikkatini dışarıya verir, dıştan gelen sesleri dinler, onlarla ilgilenir, derken gülerler... Söylemeye hacet yoktur ki, orada namaz bozulmuştur, yani namazın o Allah'a yönelme hali yerine, dışarıdaki sese yönelmiş, ona gülerek katılmıştır. Esasen öylesi ortamlarda namaz kılmak doğru değildir. Namaz sakin bir yerde kılınmalıdır. Bu gibi durumlarda, eski hoca efendiler şöyle derler, "İnsan namazda, kendisi duyacak kadar sesli gülerse namaz bozulur, etrafındaki kimse duyacak kadar sesli gülerse, hem namaz, hem de abdesti bozulur." Bu şu demektir. O kimse gitsin bir abdest alarak kendisine gelsin, elini yüzünü yıkasın ve gülme gibi gevşeklik hali üzerinden gidiversin. Bu nedenle, "namazda gülenin abdesti bozulur" demişlerdir. Namazda gülmek abdesti bozmaz. Abdest bedenden dışarı çıkan pislik, yellenme ve bir yerin kanaması ile bozulur. Şafiler, kanamanın da abdesti bozmadığını söylerler. Kısacası, namazda ciddi olmak ve namazı sakin ortamda kılmak lazımdır.
Çocukların anne ve babasının arasında yatması günah mı? CEVAP: Küçük çocukların anne ve babalarının arasında uzun süre yatmaları doğru değildir. Ama çocuğu sevmek için 5-10 dakika olabilir. Ama gece boyunca çocuğun anne ve babalarının arasında yatmaları caiz değildir. Böylesi davranış, eşlerin birbirinden uzaklaşmasına, soğumasına sebep olur. Çocuğun kişilik gelişmesine zarar verir. Çocuk kendisine ait özel yatakta yatmalıdır. Bu onda kişilik gelişmesine yol açar. Çocuğu sürekli anne ve babaya bağımlı tutmak, o duygu ile yetiştirmek asla doğru değildir. Çocuk için çok zararlıdır. Çocuk kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmelidir. Hatta mümkünse çocuk ayrı odada yatmalı, biraz orada yalnız kalmalıdır. Odasında oyuncakları ile oynamalı, onları toplamalı, düzenlemeli. Oradan sorumlu olmalı, özel eşyalarını koyacağı dolabı olmalı, böylece çocukta bağımsız yaşamak üzere kişiliği oluşmalı ve gelişmelidir. Bazı anneler, seviyorum diyerek, kocaman çocukları kendi yataklarında yatırırlar, bu çocuk için çok zararlıdır. Çocuğun kişilik gelişmesine engel olur. Artık her meseleyi bilimsel düşünmek zorundayız.
