Ersun hoca, Kazakistan maçındaki 4-0'la beraber, farklı galibiyet olgusu ile tanıştı. Şu anda Milli Takım'ın en yetkili ağzı o diye biliyoruz, General o diye biliyoruz ama verilen primlere bakılırsa, durum farklı. Hocanın aldığı para, futbolcunun aldığından daha az olduğuna göre, federasyon ona ; "sen ersin, komutan biziz" dedi. Durum buyken de, Ersun hoca açısından, agresifliklerini futbollarına değil ama, magazin-medya-para üçgenine aktaran futbolcular karşısında karizmayı ve hükümdarlığı muhafaza etmek zorlaştı tabiki. Madem ki bir teknik direktör atıyorsunuz, tüm yetkiyi ona veriyorsunuz hakkını da teslim etmek gerekir. "T.C.'nin bu ekonomik şartlarında az para mı kardeşim" tipi acıtasyonlar yapanlar varsa da, Allah akıl-fikir versin demek lazım. Maça gelince, Şükür'ün alınmamasının yararını herkes gayet açık-seçik gördü herhalde. Bazı yazarlar, yorumcular ise, "konuşacak konuları ve bilgileri" olmadığından olsa gerek, varsa yoksa, "olsa mıydı? Olmasa mıydı?" konusuna devam ediyorlar. İlk yarıdaki futbola baktığımızda, bize bu işkenceyi yaşattıkları için bizim futbolculardan 30'ar milyar prim almamız gerektiğine inanıyorum. Bu kadar idman, bu kadar uğraş bu ilk yarı içinse, uzunca yıllar Japonya-Kore Dünya Kupası'nda aldığımız 3.'lükle yetineceğiz anlaşılan. Eski-yeni federasyon kavgası, Şükür kavgası, prim kavgası, hangi stat kavgası, ilk 11 kavgası, vs. vs. (liste daha çok uzayabilir) uğraştığımız konular. Dikkat edilirse bu konuların arasında "futbol yok"... 11 ayrı adam, 11 ayrı konuda didişiyorlar. 4-0 hakettiğimiz bir sonuç değil, bize sunulan bir sonuçtu. Bakalım, Olimpos Dağı'nın Futbol Tanrıları Danimarka maçında da bizi kollayacaklar mı?
