Şimdi söz timsali, yani tutun ki bir geçmiş zaman ve ben daha üç-dört yaşında olan kızım Berfu'yu alıp parka götürmüşüm.. Örneğin Gülhane Parkı'na.. Oradaki hayvanat bahçesine.. Ve birden, ağaçların arasından, karşımıza bir ayı çıkmış.. Arka ayakları üzerinde duran, acayip böğüren ve sonra üstümüze doğru koşmaya başlayan bir ayı.. Eğer makinem yanımdaysa çıkartır, bütün şarjörü o ayının kafasına, kafasına sıkardım.. Bu bir şaka oysa.. Eşek şakası desem değil, tam tamına bir ayı şakası.. Televizyonda, o yaşlı, genç, kadın, erkek dinlemeden, bir parkta önüne geleni kovalayan ayı postuna bürünmüş "şakacıyı" görünce, öyle düşünmüştüm.. Sonra mı? Ayı postu içinde "ölü bir şakacı".. "Küstüm" isimli bir şarkı ile anında sanatçı olan bir yiğit.. Şaka olaraktan, güya fidye almak için kaçırıyorlar.. Yerde duran bir helikoptere bindiriyorlar, oradan yine yere atıyorlar.. "Küstüm"ün elleri, gözleri bağlı.. "Küstüm"de, bütünüyle sürgün halinde bir ishal durumları.. Neymiş: Şaka! "Küstüm"ün hiç küstüğü filan yok.. Ertesi hafta yine kucakta bir başka şaka ile.. Daha taze.. Şakacı ekibi Erzurum'a gidiyor, dört-beş şarkıcı ile.. Balon uçuruyorlar, "Ufo'lar geldi, şarkıcıları tüydürdü.." diye.. Birkaç televizyon atlıyor ciddi ciddi işin üstüne.. Vali, Emniyet Müdürü ciddi ciddi beyanatlar veriyor.. Hadi bu zararsız bir şaka, ya da milleti işletme.. İki gün önce gazetelerde bir haber: "Hap almıştık şaka yaptık.." dediler.. Şişli'de, bir kadını gasp eden ve bıçakla yaralayan üç kız, mahkemede "Haplanmıştık, bir şaka yapalım.." dedik diye konuştular.. Fısfıs'ın sokulacağı yer.. Elhak bizler fevkalade şakasever insanlarızdır.. O konuda üstümüze pek yoktur.. Şaka severiz de başkalarına yapılan şakaları.. Hele, hele sözüm meclisten dışarı, ucu bizlere dokunmayan "eşek şakaları"na biteriz.. Yine epey bir zaman önce televizyonda sık sık gösterilen bir şakaydı; belki anımsayanlarınız olacaktır.. Bir genç adamla, bir genç kız, bir açıkhava kahvehanesinde oturmuş çay içiyorlar.. Ve birden şakacı peydahlanıyor.. Elinde fısfıs bir deodorant.. İki gencin üstlerine başlarına sıkmaya başlıyor.. Hatta kıza yaklaşıp, kollarını havaya kaldırıp, koltuk altlarına bile.. Gariplerim öyle şaşkınlar ki, tısları çıkmıyor.. Şimdi bu şakacı, has bir delikanlıya toslasa, elindeki o fısfıs kutusu, bütünüyle anında vücudundaki en münasip kılıfa sokuluverilirdi ki, sonrası belirsiz.. Televizyon şakalarından gayrı, bizim insanımızın kendisine özgü şakalarından bir-iki örnek vereyim ben sizlere de, neşenizi bulun.. Ciğerim Ahmet.. Biraz geçmişte kalmış zamanlar.. "Ciğerim Ahmet", Bakırköy semtinin tatlılarından.. Ve bir sabah vakti evine gelen bir telgraf: "Başın sağ olsun.. Annen öldü.. Acele gel.." "Ciğerim Ahmet", ciğeri yanık bir halde Antep yollarında.. Ve dahi o telgrafı çeken deyyuslarda, ikinci oyun da hazır.. Şaka yapıyorlar ya! Bir başka telgraf da, Gaziantep Emniyet Müdürlüğü'ne: "Şu plakalı arabada, şu hüviyetteki kişide, yüklü miktarda uyuşturucu vardır.. Ona göre.." "Ciğerim Ahmet", Antep girişinde derdest.. Eller yukarı, donlar aşağı bir vaziyetler.. Ve üç gün süreyle "Yer misin, yemez misin?" bir dayak ki "Ciğerim Ahmet" az kala ciğerlerini tüküre.. Ayrıca arabası da ters yüz edilmiş.. Fabrikası görse tanımaz.. İş anlaşılmış.. "Ciğerim Ahmet" doğru köyüne.. Anasının cenazesine yetişemedi ya, mezarını ziyarete.. Vardığında görmüş ki, anası sapasağlam: "Ana sen ölmedin mi?" "Ben neden ölecek mişim a eşek oğlum.." "Ciğerim Ahmet"e şaka! (Şakanın böylesini siz olsanız neylersiniz?) "Ciğerim Ahmet"in şakadan yana şansı açık.. Kendisi meraklı.. Arabasında her zaman iki-üç yedek ayakkabı taşımakta.. Polise yine bir ihbar.. "Şu isimli ve şu plaka numaralı arabanın sahibi, camiden pabuç çalmayı alışkanlık haline getirmiştir.. Bilgilerinize.." Ve "Ciğerim Ahmet", iki-üç gün sonra polis tarafından havalandırılmış.. Eşek sudan gelinceye değin bir dayak ki, "Allah yarattı.." dememecesine.. "Ciğerim Ahmet"e yine şaka.! Deve Ziya.. Yine eski zamanlardan.. Adapazarı'nın nam yapmış yiğitlerinden "Deve Ziya" ki Allah gani gani rahmet eylesin, İstanbullu arkadaşlarıyla Ankara'daki bir maçtan dönmekte arabayla.. Gırgır, şamata "Deve Ziya" Adapazarı'nda bırakılacak, sonra İstanbul'a devam.. Tam ismi ile müsemme "Deve Ziya", arkadaşlarına yaptığı deva şakalarıyla ünlü; onu da belirtmekte yarar var.. Ankara'dan İstanbul'a gelirken yol boyu zıkkımlanarak geçirilen saatler.. Gecenin yarısı.. "Deve Ziya" bir ara sızlanıyor: "Patlayacağım ulan.. Bir köşeye çekin de musluğun suyunu değiştireyim.." Anında cevaplanıyor isteği: "Tamam deve kardeş, müsait bir yere çekelim.. Sen teşaşüre in.." Sonra park etmek için münasip bir yeri buluyor arabadaki çiçekler.. 10 metrelik uçurum, yar karışımı bir yer.. Kıl payı, milimetrik yanaşıyor aşağısı meçhul, o uçurum taklidi yere.. "Deve Ziya" hem sarhoş, hem mahmur.. Ve eli mecbur acele idrara duracak.. Kapıyı açıp, adımını atar.. Allah selamet versin, hiç istasyon yapmadan doğru aşağıya.. "Deve Ziya"ya şaka.. Bereket, kurban olduğum Allahım'ın, sarhoşları kollamak gibi bir başka büyüklüğü var.. İstanbullular (Şimdi onlar da rahmetli.. Zamanın en ünlü futbolcu eskisi spor yazarlarıydı ki isimleri hiç lazım değil..) büyük keyifler, neşeler içinde inip, "Deve Ziya"yı yuvarlanıp düştüğü yerden, o uçurum benzeri yerden yukarı taşırlar, ardından götürüp hastaneye yatırırlar.. "Deve Ziya", hastanede tamiratı yapıldıktan sonra bir gülmüş bir gülmüş ki, anlata anlata bitirememişlerdi o şakayı yapanlar.. Karakedi Sait.. Ula amma çok türünü tanımışım insanoğlunun ha! Al sana bir "Karakedi Sait".. "Karakedi Sait" ve avanesi, Üsküdar'ın kopuklarından.. İşleri, güçleri muzurluk.. Tat aldıkları şakalardan biri de "Arabalı vapurlarda martı yumurtlatmak".. Bu grup, canları sıkıldığında Üsküdar'dan, ceplerinde yumurtalarla (Yumurta o zamanlar bedava denilecek kadar ucuzdu..) arabalı vapura biner, doğru en üst kata çıkarlardı.. Vapur, Kabataş'a yanaşıncaya değin gırgır şamata.. Vakta ki halatlar atılır, vapur iskele vermeye başlar ve millet ön taraflara birikir, o zaman yukarıdan aşağıya bir yumurta hücumu.. Herhangi biri kelleden tam isabet almaya görsün.. İşte o zaman sevinç çığlıkları: "Kısmete bak, kısmete bak, beyefendinin başına martı yumurtladı.." İsabet alan kişi hariç, herkeslerde büyük keyif, gülüşler alkışlar.. Dedim ya, bizler en çok başkalarına yapılan şakaları severiz.. Seyirlerden büyük tat alırız.. Hasan Pulur.. Hasan Pulur'un Milliyet'teki köşesinde perşembe günü yazdığı yazının başlığı: "Gazeteci İşletmesi.." O işletme denilen müessese de, bildiğimiz şaka.. Hasan, tatlı tatlı anlatıyor işletmeleri, şakaları ve şöyle bitiriyor yazısını: "Halit Çapın, 'Kim kimi işletmezdi ki..' diyor.. Doğru, bunu en iyi Halit Çapın bilir.. Zira iyi işletilenlerden biridir.. Hele yılın gazetecisi seçildiği zaman, Bakanlıktan gelen tebrik yazısının altına eklenen notu hiç unutmaz.." Böyle diyor Hasan Pulur.. Yarın da sizlere Hasan Pulur şakaları, ya da işletmelerini anlatırım.. Ne biçim şakalar olduklarına kararı, siz verirsiniz artık..
