Ailene, sözlünle anlaşamadığını, mutsuz olacağını anlatmalısın...
RUMUZ: MUTSUZ Merhaba Ferhan Abla. Ben, ailemin zoruyla bir gençle sözlendim. Onu sevmiyorum ve sürekli sorun yaşıyoruz. Benim başka bir sevdiğim var. Evlenmeyi çok istememize rağmen, onu bir türlü aileme kabul ettiremedim. Babamdan dayak bile yedim. Geçenlerde sevdiğimle konuştum, bana "Kimse seni zorla evlendiremez" dedi. O da, ailesi de evlenmeyi benim istediğimi düşünüyorlar. Sevgili kardeşim, ailenin bu kadar anlayışsız olması gerçekten çok kötü... Sevmediğin, üstelik daha şimdiden zıt gittiğin birisiyle evlenip mutlu olmanı nasıl bekleyebilirler? Karakterinin uyuşmadığı, bugün dahi sorunlar yaşadığın birisiyle evlenmen, yarın daha büyük sorunlara hazırlıklı olman demektir. Bunların olmaması için şimdi aileni karşına al ve tatlı bir dille onlarla konuş. Sözlünle anlaşamadığını, evlenirseniz ileride daha büyük sorunlar yaşayabileceğinizi anlat. Seni anlayacaklarını tahmin ediyorum. Sevdiğin gence gelince, yaşadığın sorunun ne denli büyük olduğunu anlayamamış. Bunun için yapacak bir şey yok. O da dahil, her şeyi bir kenara bırak ve yalnızca kendi hayatına odaklan.
Sıkıntılarını annenle konuşup, ondan yardım istemelisin...
RUMUZ: SİNEM (YAŞ: 17) Ferhan Abla, ben 17 yaşında, lise son sınıf öğrencisi bir genç kızım. Sorunum ailemle ilgili. Ne bir yere gitmeme, ne de arkadaşlarımla görüşmeme izin vermiyorlar. Her gün okuldan eve, evden okula. Tatil günlerimde bile evdeyim. Evde rahat verseler, onu da yapmıyorlar. Çok üzülüyorum ablacığım, iyice bunalıma girdim. Bazen intihar etmeyi bile düşünüyorum. Lütfen bana yardım edin. Sinemciğim, öncelikle şu intihar düşüncesini aklından çıkartmalısın... Ailenin, sana bu kadar kısıtlama getirmesi çok yanlış bir durum. Onların bu tutumu karşısında üzülmen de gayet normal ama, unutma ki her şeyin bir çözüm yolu vardır. Ve intihar, kesinlikle bir çözüm değildir. Lütfen, öncelikle bu düşünceyi kafandan sil. Kız evlatlar annelerine daha yakın olur. Hırçın ve asi bir tavır takınmadan, annenle bu konuyu konuşmalısın. Hiç değilse hafta sonları arkadaşlarınla görüşmene izin vermelerini rica edebilirsin. Bunda kötü bir şey olmadığını, hatta isterlerse onları eve davet edip, kendileriyle de tanıştırabileceğini söylersin. Böyle bir davranış, ailenin güvenini kazanmanı da sağlayabilir.
